تحقیق در مورد الگوهای مصرف در بازیکن‌ها جذابیت‌های زیادی برای برندهای معروف دنیا دارد. گزارش پیش‌رو از سایت نیوزو به ارائه اطلاعاتی از عادات مصرف خوراکی بازیکن‌ها پرداخته است و سعی کرده است چشم‌اندازی گسترده‌تر در مورد سلیقه‌ی بازار‌های گوناگون بازیکن‌ها ارائه دهد. این گزارش توسط خانم پرستو منطقی کارشناس زبان انگلیسی و بازی‌پژوه بررسی شده است.
در این گزارش بر مناطق پیش‌رو تمرکز شده است:
آمریکای شمالی (کانادا و ایالات متحده)؛
آسیا-اقیانوسیه) چین، هند، ژاپن، کره‌ی‌جنوبی، تایوان، فیلیپین، ویتنام، سنگاپور، تایلند، مالزی، استرالیا، اندونزی و زلاند‌نو)؛
اروپای غربی (آلمان، انگلستان، فرانسه، اسپانیا، ایتالیا، هلند، بلژیک و سوئد).
در هر سه منطقه، اکثریت قریب به اتفاق (۸۰٪) از بازیکن‌ها عموما هنگام بازی غذا یا نوشیدنی مصرف می‌کنند. در این مقاله، تفاوت‌ها و شباهت‌های بین بازارها، آنچه بازیکن‌ها هنگام بازی مصرف می‌کنند و برخی داده‌های آماری جالب (سن و جنس) را موشکافی شده است.
مصرف در تمام بازارها بسیار متداول است، اما رهبر‌های سه منطقه‌ی آسیا-اقیانوسیه این نکته را سرپوشیده نگه داشتند، بازیکن‌های اروپای غربی کمترین احتمال خوردن و آشامیدن رایج طی جلسات بازی را دارند، چنان‌که در مقابل ۸۴٪ از بازیکن‌ها در آسیا-اقیانوسیه، و تنها ۷۳٪ در اروپای غربی به‌طورمرتب درحین بازی خوراکی مصرف می‌کنند.
شایان ذکر است که -در مقایسه با سایر مناطق-آسیا-اقیانوسیه از تنوع بالایی برخوردار است، و هریک از کشور‌ها / بازار‌های این منطقه نسبت به کشور دیگر از نظر رفتار، انگیزه‌ها و پویایی بازار بسیار متفاوت است.
در آسیا-اقیانوسیه، بازار‌هایی که بیشترین سهم مصرف منظم را دارند هند (۹۴٪ بازیکن‌ها) و اندونزی (۹۳٪) هستند. در طرف دیگر این طیف، کم‌تر از دو سوم بازیکن‌ها در زلاند‌نو (۶۳٪ بازیکن‌ها) و سنگاپور (۶۵٪) به‌طور منظم خوراکی مصرف می‌کنند.
در آمریکای شمالی، اروپای غربی و آسیا-اقیانوسیه، بیش از نیمی (۵۵٪) از بازیکن‌هایی که هنگام بازی خوراکی مصرف می‌کنند، مردان هستند. در هر سه منطقه، گروهی که بیشترین میزان مصرف را دارد، مردان بازیکن در سنین ۲۱ تا ۳۵ سال هستند:
گروه سنی ۲۱-۳۵: بازیکن‌هایی که به‌طور مرتب در هنگام بازی، غذا و نوشیدنی می‌خورند
نکته‌ی مهم این است که این بازیکن‌ها به‌طور معمول بیشتر و برای مدت طولانی‌تر به بازی می‌پردازند، بنابر‌این فرصت‌های بیشتر خوردن و آشامیدن در هنگام بازی برای آن‌ها پیش می‌آید.
با نگاهی خاص به زنانی که بازی می‌کنند، می‌توان دید که برجسته‌ترین گروه سنی برای مصرف نیز ۲۱-۳۵ سال در آمریکای شمالی (۸۷٪ بازیکن‌های زن) و هم‌چنین در اروپای غربی (۷۸٪ بازیکن‌های زن) هستند. اگر‌چه، در آسیا-اقیانوسیه، گروه سنی ۱۰-۲۰ سال دارای سهم اندکی بزرگ‌تر هستند.
بازیکن‌ها چه نوع مواد غذایی و نوشیدنی‌هایی هنگام بازی مصرف می‌کنند؟
بازیکن‌ها در آمریکای شمالی و اروپای غربی عادت‌های مشابهی در هنگام بازی دارند. میان‌وعده‌های شور (مانند چیپس و بیسکوییت نمکی) و نوشابه در هر دو بازار از محبوبیت بالایی برخوردار هستند، این در‌حالی‌ست که نوشیدنی‌های غیر‌الکلی در اروپای غربی کمی رایجتر و میان‌وعده‌های شور در آمریکای شمالی جایگاه اول را دارند.
آنچه بازیکن‌ها به‌طورمرتب هنگام بازی می‌خورند و می‌نوشند
آمریکای شمالی، اروپای غربی و آسیا-اقیانوسیه
تنوع بازار‌های داخل آسیا-اقیانوسیه به نتایج قابل توجه‌ای رسید. به‌عنوان مثال، “نوشیدنی‌های دیگر” (مانند چای، قهوه، آب شیر و غیره.) بیشترین نوشیدنی یا غذای مصرفی هنگام بازی در ژاپن (۳۹٪) و تایوان (۵۱٪) هستند.
این در‌حالی‌است که در چین، میان‌وعده‌های شیرین (۴۲٪) دومین خوراکی یا نوشیدنی مصرفی متداول، پس از میان‌وعده‌های شور (۵۸٪) هستند. در بازار‌های دیگر این منطقه، میان‌وعده‌های شور و نوشیدنی‌های غیر‌الکلی همواره از بیشترین میزان مصرف هنگام بازی برخوردار هستند.
زنان میان‌وعده‌های شور را ترجیح می‌دهند، اما مردان متفاوت هستند
در هر سه منطقه، بازیکن‌های زن در هنگام بازی بیشتر میل به میان‌وعده‌های شور دارند، در‌حالی‌که ترجیحات مردان الگوهای منسجم کم‌تری را نشان می‌دهد:
نوشیدنی‌های غیر‌الکلی محبوب‌ترین در بین بازیکن‌های مرد در اروپای غربی (۴۲٪) است.
میان‌وعده‌های شور در میان بازیکن‌های مرد در آسیا-اقیانوسیه (۴۸٪)؛ ونوشابه‌ها و میان‌وعده‌های شور در میان بازیکن‌های مرد آمریکای شمالی به همان اندازه محبوب هستند (برای هر کدام ۴۹٪).
گروههای سنی: مورد مهمی برای هر نام تجاری (FMCG کالای تند مصرف) که به دنبال ورود به عرصه‌ی بازی است.
در هر سه منطقه، رفتار مصرفی گروههای سنی مختلف بسیار متنوع است. در آمریکای شمالی، میان‌وعده‌های شور به‌طورمتداول بیشتر بین بازیکن‌های گروههای سنی ۱۰-۱۵ ساله مصرف می‌شود (۶۰٪)، در‌حالی‌که بین بازیکن‌های گروه سنی ۱۶-۲۰ بیشتر نوشابه رایج است (۵۵٪).
با‌این‌وجود، در اروپای غربی، میان‌وعده‌های شور بیش از همه، میان گروههای سنی۱۰-۱۵ و ۳۱-۳۵ (۴۲ درصد برای هر دو گروه) مصرف می‌شود، در‌حالی‌که نوشابه‌های بدون الکل در بین بازیکن‌های سنین ۲۱ تا ۳۵ سال رایجتر است.
در آسیا-اقیانوسیه، میان‌وعده‌های شور به‌طور متداول در بین بازیکن‌های گروه سنی ۲۶-۳۰ (۵۵٪) مصرف می‌شود، در‌حالی‌که نوشابه‌های بدون الکل بیشتر در بین بازیکن‌های ۱۰-۱۵ ساله (۴۳٪) رواج دارد.
نوشیدنی‌های انرژی‌زا: نگاهی به نام‌های تجاری مربوط به بازیکن‌ها و گروههای هدف با پتانسیل بالا
همان‌طور که در نمودار زیر مشاهده می‌کنید، بازیکن‌های آسیا-اقیانوسیه تمایل بیش‌تری دارند که به‌طور متداول در هنگام بازی نوشیدنی انرژی‌زا بنوشند.
بازیکن‌هایی که هنگام بازی نوشیدنی انرژی‌زا می‌نوشند
آمریکای شمالی، اروپای غربی و آسیا-اقیانوسیه
با‌این وجود، رواج این مدل در آسیا-اقیانوسیه توسط دو بازار بزرگ هدایت می‌شود: چین و هند، جایی که ۳۶٪ و ۳۸٪ از بازیکن‌ها به‌طورمنظم هنگام بازی، از نوشیدنی‌های انرژی‌زا استفاده می‌کنند.
از طرفی دیگر، تنها ۱۰٪ از بازیکن‌ها در بازار‌های تایوانی آسیا-اقیانوسیه و استرالیا به‌طورمرتب هنگام بازی نوشیدنی‌های انرژی‌زا می‌نوشند، هر‌چند این بازارها- قطعا – بسیار کوچک‌تر هستند.
گروه سنی ۳۱-۳۵ ساله بیشترین آمار را در مصرف نوشیدنی‌های انرژی‌زا هنگام بازی در هر دو منطقه آسیا-اقیانوسیه (۳۵٪ از این گروه نوشیدنی‌های انرژی‌زا مصرف می‌کنند) و آمریکای شمالی (۲۹٪) دارند. اگر‌چه، در اروپای غربی، بازیکن‌های جوان‌تر (سنین ۲۱-۲۵) چنین پتانسیلی را دارا هستند.
در مقایسه با کسانی که بازی نمی‌کنند، بازیکن‌ها نسبت به برند شرکت‌های تولید‌کننده‌ی نوشیدنی انرژی‌زا – در هر سه منطقه- نگرش مثبت‌تری دارند. این تفاوت در اروپای غربی در بیشترین حد است، جایی که ۳۸٪ از بازیکن‌ها در مقابل ۱۷٪ از کسانی که بازی نمی‌کنند نسبت به رد‌بول، نگرش مثبت دارند.
تفاوت آن در آسیا-اقیانوسیه کم‌تر بیان شده-اما همواره قابل توجه است- (۵۵٪ برای بازیکن‌ها در مقابل ۴۵٪ برای کسانی که بازی نمی‌کنند). داده‌های نیوز روند مشابهی را برای نام تجاری تولید‌کننده‌ی نوشیدنی-انرژی‌زای Monster(هیولا) نشان می‌دهد.
هر دو شرکت مدت‌هاست که در فضا‌های بازی و ورزش‌های‌الکترونیک فعال هستند. در مورد این‌که آیا تلاش‌های آن‌ها موفق بوده است یا خیر، باید گفت داده‌های آماری معرف خود هستند.
این گزارش به زبان انگلیسی از لینک زیر قابل دسترس است.
